Tarif arşivimden de anlaşılacağı üzere, sakatatlarla aram çok iyi. Sakatat sevmeyen de çoktur ama, en azından uzakdoğuda duyduğumuz böcüklü, yılanlı yemekler yemeyiz. Ya da Tayvan'lılar gibi, Misk Kedisi'nin dışkısından ayıklanan kahve çekirdekleriyle yapılmış kahveyi içmeyiz. Fincanına elli dolar vermeyiz. İçinizi kaldırmayayım, bu harika lezzetten söz etmeden önce.
Kokoreçi evde ne zaman yapsak, dışarda yediğimizin tadını yakalayamadığını düşünürüz her seferinde. Biraz kuru geliyor sanki. Ben de çaldım Kızılay'daki kokoreççinin kapısını. Ustanın ağzından laf almak ne mümkün?
-Biz pişirmeden önce terbiyeliyoruz, evde yaptığınız bizim yaptığımız gibi olmaz
diyor. Başka da bir şey demiyor.
Düşün taşın, önce azıcık sıcak suyla haşlasam, yok olmaz, erir gider. Yumuşatmanın bir yolu olmalı bu kokoreçi. Evreka, evreka! Sen ocağın altını sonuna kadar açıp, ağzını da açık tutarsan, bütün suyu uçar tabii. Ne yapmalı? Doğranmış kokoreçleri, kızgın saca atıp, sulandığında, hemen bir kapak kapatırsın, sulu ve yumuşak kokoreçlerin olur.
Pişmesine çok az kala eklersin domates ve acı sivribiberleri, domatesler ölmeden, biberler yumuşar yumuşamaz, tuz, karabiber, kekik ve kimyon katarsın , alırsın ateşten. Ustaya da götürmeli ya neyse, donar götürene kadar. Bi ara uğrar, anlatırız elbet.
4 yorum:
Sakatatla aram pek iyi değildir ama güzel görünüyor.Gecenin bu saatinde canım istedi.Ellerine sağlık.Sevgiler...
Neclacığım harika bir görüntü, çok nefis olmuştur eminim. Canım istedi şimdi ben ne yapacağım :(
Gece gece canınızı çektirdim, asıl ben ne yapsam ? Olur olmaz vakitte, gece uyumadan önce kokoreç kokuları gelir burnuma benim de . AOÇ de yakın değil ki bize hemen bi koşu alıp gelelim. Bilmeyenlere, A.O.Ç Atatürk Orman Çiftliği'nde Ankara'da nefis kokoreçler yiyebileceğiniz küçük dükkanları vardır.
Hele ki Çin gibi bir yerde kokoreç bulmak imkansız olsa gerek.
Üfff, ben ne yapsam şimdi, ne yapsam?
Sen itfaiye meydanında hacı,da ye başka yerde yemin edersin bir daha
Yorum Gönder