Unutulmuş Kuru Elmalar, Bir de Kabak Yemeği

Kışı bitirelim dedim, yazdan sakladığım ne varsa sözünü ettim de şu güzelim renkleri nasıl unuttum bilmiyorum. Ne büyük haksızlık! Sevgili Aysel anımsattı, bu yaz bol bol elma kurutacağım dedi de aslında fotoğrafını hazır edip araya almayı planladığım elma kuruları, kuşburnular aklıma geliverdi. Dağlardan topladığımız küçük, yeşil, yabani elmalardı. Eve getirip dilimlemiş, temiz bezler üzerinde kurutmuştuk, kurtçuklarla konuşa gülüşe. Kurutulmuş elma ve armuta kak derler bizim oralarda. Çocuklar çok seviyorlar, abur cubur yerine, ders çalışırken atıştırıyorlar. Kış boyunca da hoşaf yapıldılar. Kuşburnular kırmızı rengiyle birlikte mayhoşluklarını da verdiler hoşafa. Sürekli kuşburnu çayımız vardı. Hafif bir kırgınlık hissettiğimde içtiğim iki fincan kuşburnu çayı içimi ısıtıyordu.

Bu sıcak, bu kırmızı tonlardan yeşile geçeceğiz şimdi. Pek çoklarının burun kıvırdığı, ama ağız tadı olanların sevdiği bir sebzeye: kabağa. Kabağı fesleğenli pişireceğiz. Yarım halka şeklinde doğranan soğanlar zeytinyağında kavrulacak. Rende domates ve birkaç diş sarımsak katılıp şöyle bir çevriştirilecek. İyice yıkanan, lira lira doğranan kabaklar eklenecek. Altı kısılıp kısık ateşte kendi suyunda pişmeye bırakılacak. Suyunu çekmeye yakın da bir çay bardağı su ve tuz eklenecek. Kabaklar yumuşayınca fesleğen serpilecek, soğuk soğuk yenilecek.