Gelsin Hayat Bildiği Gibi

''Göz ısıtan sıcak rengi, ağdalanmış koyu şekeri ve bol cevizi ile balkabağı bir kış tatlısıdır. Eskiden bu mevsimde her ev sofrasında birkaç kere yer alırdı. Kabak tatlısını yerken insan kor parçaları yutan bir hokkabaza, bir sihirbaza, bir Rüfai dervişine benzer. Dudağa dokunuşu soğuktur ama boğazdan geçti mi mideye bir ateştir yayar hatta fazla yenirse sıcaklığı damarları kaplar. Kanınıza, tutuşmasından çekineceğiniz bir ecza, alkol ve benzin gibi bir şey karıştığı kuşkusuna düşersiniz.''

Refik Halid Karay

Üç Nesil Üç Hayat

Sen keyifle şarkını dinler, kabak tatlını damağında dolandırırken telefonda kardeşin kara bir haber verir. Ço cukken birlikte oynadığın, hani karşı evde oturan yaşıtın, yığılıp kalmıştır şehrin küçük bir dükkanının küçük tuvaletine. Artık eski mahalle kılıf değiştirmiştir uğramazsın, yolun bile düşmesin istersin. Arada sırada görmüşsündür büyüdükten sonra. O da karışmıştır çoluk çocuğa, güler yüzle ayak üstü sohbetlerdir artık aranızdaki sadece. Annesini görür, elini öpersin. İyi haberlerini alırsın. Bu kez kara haberdir aldığın.

Gün de tatsız mı tatsız, üzerinden bu üzüntüyü uzaklaştıramadan bir köpek haykırışı duyarsın, acı dolu. Arabanın altından çıkmış, kaldırımda yatıyor. Araba çekip gitti, sen telefonu kaldırıp veterineri arayasıya zavallıcık kaybolur. Veteriner gelir, sen koşarsın caddeye, sağı solu ararsın yok, gitmiş. Nereye gitti kim bilir? Nereye sığındı? Gel yavrucak, çık gel de acılarını durdurayım. Gelmedi, nereye gittin? Rüyamda buldum yanında arkadaşınla koşa koşa gidiyordun. İyi oldun mu sahi? Nasılsın?

Kar da yağar gibi oldu, yalancı bir güneş açtı dün. Terasta, soğukta durdum öylece. İçime çektim havayı, yüzümü güneşe ve ayaza verdim. Sevgilinin tenime sinmiş kokusuyla avundum, gece ve sevgili aldı günün ağır yüklerini.

Hazırım yeni güne.