Şu minik, sevimli mantarlar çayırlarda yetişir. Bizim oralarda cincala derler. Diğer yabani mantarların aksine kurtlanmaz. Toplaması da zor iş. Annem toplamış bizim için tek tek. Önce güzelce yıkamalı, aralara karışan çimi, otu ayıklamalı. Sonra kaynar suda yumuşayana kadar haşlamalı. Soğan kavurmalı tereyağında usul usul, bir de sivri biber doğramalı. İyice suyu sıkılıp, incece kıyılan cincalalar da eklenip, az biraz daha kavurmalı. Tuz, karabiber başka baharat istemez. Sonra bir de yumurtasını kırdık mı üzerine, pul biber de şenlik niyetine...
9 yorum:
bu mantarlar ne şirin böle :) görüntüde harika.. ellerine kollarına sağlık neclacım.. öperim..
Neclacığım yani öyle bir anlatıyorsun ki tadını bilmediğim halde canım çekiyor. Eline sağlık. fotoğraf yine çok hoş.
Sevgiler
ellerine sağlık canım o mantarı hiç yemedi ama mantarın her çeşidini çok çok severim :)iştah açıcı bir görüntü harika:)
ellerine sağlık çok güzel görünüyor. bende çok severim çinçila mantarını bu sene bizim buralarda çok olmasından dolayı baya tükettik. Dadını bildiğimden arıyorum bu lezzeti hersene bi kere olsun yemek istiyorum.
ablacımm bizde bu mantara cincile derler:)benziyormuş isimleri:)
daha bu hafta sonu geldi bende yemeğini yaptm sulu sulu pek severiz:) bilirsin çok sulanır zaten:))
ellerine sağlık ablacımm:)
öpüyorumm..
sevgiler..
Ellerinize sağlık:))
MUHTEŞEM BİR SUNUM OLMUŞ CANIM YAAAA.ELLERİNE SAĞLIK.
Denizcimle pişti olmuşsunuz :)) Bu minikler zahmetli olsa da çok lezzetliler değiyor gerçekten uğraşmaya.. Ellerine sağlık Narinim..
Fotoğraf muhteşem bu arada ve benim bazlama aşkım..
mantarı çok severim. ellerine sağlık. Bende bloğuma beklerim.
Görüşmek üzere
www.bakbuharika.blogspot.com
Yorum Gönder