Tarhanamızı kendim yapmak sanki benim için mutfakta levıl atlamak gibiydi. Sanki tarhanamı kendi basima yaparsam mutfakta biraz daha pişecek, biraz daha olgunlasacaktim. Yaşım ilerlemiş; toruna torbaya tarhanalar, receller, tursular hazırlamış, geldiklerinde hediye etmişim ya da uzaklara yollamisim hayalleri filan da var bir yandan. Gözümde ayri bir yeri vardi yani. Her yıl annemle birlikte hazırlarız ama icimden de ona bir şey olmadan ogrenmeliyim, onun yerini tutmaliyim düşünceleri gecerdi sessizce. Nitekim bu yıl annem olmadan yaptim tarhanamızı. (Telefonla hatta canli gorusmelerle yardım alarak 😊) Neyse; o kadar da gözümde buyutmeye gerek yokmus yav. Süzme yogurdumu yaptım önce: iki kilo kadar. Sonra bir kiloya yakin tatli sivri biber ( iki üç tane Samandag biberi) yine bir kilo civarı kapya biber, iki kilo Ayaş domatesi, bir bağ maydonoz, bir bağ taze nane . Hepsini tobotta incecik çekip kattım. Göz kararı tuz. (Tuzunu tam tutturmak gerekmiyor, piserken ayarlaniyor sonuçta) Maya katmak gerekiyor ya benim de Oya'm var. Insanin ekşi mayası olur da her yere katmaz mi? Üç yemek kaşığı kadar kattım. Sonra un. Beş kiloya yakın un aldı. Tahta kaşıkla hepsini karıştırdım guzelce. Cok cıvık da olmayacak katı da. Civik olursa kuruması zor olur, katı olursa tadı guzel olmaz. Bekledikce kivami civıyor. Gerekirse sonradan un ekleme sansimiz var. Üc günde eksidi tarhana. Ben tabii gelip gidip sevdim, kokladim. Son akşam biraz alıp pişirin. Eksisine, tadina tuzuna bakın. Fazla eksiyse un katabilirsiniz. Ertesi gun uzerine un serpeledigim bezlere kaşıkla öbek öbek döktüm. Sonra kurudukca çevirdim. Guneste yarim gun bıraktım. Icinde yogurt oldugu icin guneste kalmasi vitamin degerini azaltir demisti bir gıda muhendisi. Evde kuruttum, bulundugu odanin penceresini açarak. Iyice kuruyinca mutfak robotunda bizztt. Sonra yine bez uzerinde serilip iyice kuruyacak. Kuflenir yoksa. Sonra bez torbalara konacak, misler gibi. Iyi dileklerle, saglikla, afiyetle tuketmek dileğiyle kaldirilacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder