Tavuklu Bamya, Dondurucuda Bamya Saklama ve Yaşasın Bamya!

Reklamlara sinirim yine bugünlerde. Çilekli yağ! Biziimkiler duyunca:

- Iğğyyy dediler,

- Çilekli yağ da olur mu?

Oluyor işte, anneler yavrularına halis tereyağ yerine yedirince, alıcı bulunca demek ki oluyor.

Yoğurtçu amca öyle bir tereyağ getirmiş ki, ekmeksiz kaşıklıyorum arada, dayanamıyorum. Üzerine yazdan hazır reçellerim var, balımız var sürmeye. Onların çilekli yağlarına ihtiyacım yok.

İki sevimli çocuk teoriler üretiyor sonra, çilek perisi çilekleri toplamış da, şöyle olmuş da böyle olmuş da...

Yedikleri her şey illa ki tatlı olacak çocukların. Ekşi ve tuzluya yanaşmıyor bebeler. Daha minikken, biberonlarına doldurulmuş, ballı şekerli sütlere alıştırılıyorlar. Biberon denen şey bizim evde yer bulamadı şükür, ağızlarına almadılar. Derdim biberon değil ya, konu dağılıyor. Derdim ev yoğurdunun tadını bilmeyen, süzme yoğurtla yapılmış, güzelim ekşimen ayranı içmeyen, sütünü ille de çilekli, muzlu, çikolatalı içen çocuklar. Öyle ki içtikleri çorbaya limon bile sıkamıyorsunuz. Yapay aromalara alışkın, yapay damaklar.

İş anne ve babalarda bitiyor. Daha yemek yemeye başladıkları vakitlerde alıştırmaz, sadece tatlı verirsek sonrasında tuzluya yüz vermeyen çocuklar çıkar ortaya. Bizim çocukların arkadaşları misafir geldiklerinde çekiyorum en çok bu sıkıntıyı. Önlerine koyduğun yemeği yemeyip, bir ton bahane koyduklarında ortaya, canım sıkılıyor. Kala kala elimde ya patates kızartması, ya makarna kalıyor. Henüz önlerine koyduğum ayranı içenine denk gelmedim ne yazık ki.

Oysa kurabiyelerini de yeseler, mantıyı da, çikolata da yeseler, bamya da. Mesela bizim kız gibi, mutfağa girip kokusunu aldıklarında şöyle deseler:

-Yaşasın, bamya!

Ben bamyayı tavuk etiyle yaparım hep. Kıymalı, etli ya da zeytinyağlısından daha çok seviyoruz. Öyle sümüklenmez de, dondurucuya mutlaka atılır her yıl. Bu yıl altı kilo attım, çiçek bamya bulamasak da. Dondurucuya atma kurallarını da anlatayım: tepelerini güzelce ayıkladığınız bamyaları sirke, tuz ve limon ilavesiyle on onbeş dakika bekletin. Büyükçe bir tencereye kaynar su koyun, bolca limon sıkın. Bamyaları kaynar suya atıp, üç dört dakika suda tutun. Sonra delikli bir kepçe ile sudan çıkarıp genişçe bir tepsiye alın. Soğuyan bamyalara tekrar limon sıkın, bir pişirimlik porsiyonlar halinde poşetlere koyup dondurucuya kaldırın. Kışın çıkardığınızda çözülmesini beklemeden pişirin yalnız.

Malzemeler:

• 250 gr tavuk eti (dilediğiniz yerinden)
• 1/2 kg bamya
• Üç yemek kaşığı zeytinyağı
• İki yemek kaşığı salça
• 1 orta boy kurusoğan
• 1 tatlı kaşığı un
• Limon
• Tuz
• Su

Hazırlama:

Tencereye yağı alıp biraz kızmasını bekleyin.

Kızgın yağa tavuk etlerini atıp rengi değişip kabuk bağlayana kadar çevirin, altını kısıp kapağını kapatın.

Tavuk etleri suyunu çekene kadar kısık ateşte pişirin.

Yemeklik doğranmış soğanları ekleyip sararana kadar kavurun.

Salçayı ekleyip tekrar kavurun, ununu ekleyip şöyle bir çevirip sıcak su dökün.

Su kaynar kaynamaz limon sıkın, bamyaları atın tencereye. Suyu bamyaların hizasını iki parmak kadar geçmiş olmalı.

( Kaynar suya atmak, bir de limon sıkmak bamyaların sümüklenmesini engeller. )

Tuzunu ayarlayıp, ortadan az ateşte kapağı kapalı olarak bamyalar ve etler yumuşayana kadar pişirin.