En Güzelinden

Küçüğüm kuzukulağını çok seviyor. Pazardan en çok onun için alınıyor kuzukulağı. - Gerçi küçükken bizim dağda bayırda topladığımız kuzukulakları, katır tırnakları daha küçük ve daha yoğun ekşi oranına sahiptiler ama; ne bulursak onunla yetiniyoruz artık.- Ekşiye ve otlara dayanamaz: tere, roka, kuzukulağı. Maydonozun ayıkladığım saplarını alır kaçırır minikliğinden beri. Anası onu içinde taşırken ot takımından bir tek semizotu yiyebilmişti, o da son aylarda. Sade serumla beslenip, son bir iki ay ekmek arası semizotu, biraz balık, biraz da yoğurt yiyebilmiştim desem yalan olmaz hani.

Görüldüğü üzere salatada kuzukulağı hakim, yanına marulun göbeği, cherry domates, koyun peyniri, zeytin yoldaş olmuş. Sosuna portakal suyu ve minik tıraşladığım bir parça zencefil koymuşum zeytinyağı ile.

Zeytinyağının hası ile. Dedim ki Delfina'ma:

-Kökenim Ankara'dır. Zeytinyağından anlamam. Tereyağ dersen koy önüme çeşit çeşit, seçeyim içlerinden en güzelini. Ama zeytinyağından anlamam. Buna karşın her zeytinyağını da sevmem, sevmeyiz. Market raflarından hiç satın almam. O motor yağı kokusu ve acı tadı içimi bayar. Bulup sevdiğim yağın aynısını da bir daha bulmakta zorlanıyorum.

Delfiş'im yolladı babacığının has zeytinyağını. Sormayın, çiçek kokulu, hem yemekte, hem salatada, kahvaltıda doya doya yiyoruz. Hele anneciğinin elleriyle hazırladığı yağlı zeytinlere doyum olmuyor. Ben her istediğimde aynı kalitede, aynı tatta zeytinyağımı bulabilme lüksüne kavuştum böylece. Siz de aynı kalite ve lezzete ulaşmak isterseniz işte adres.