Ormanda av ararken, belindeki keçi derisinde unuttuğu sütün çalkalana çalkalana peynire dönüşmesiyle keşfetti belki de insanoğlu bu muhteşem lezzeti. Çoban, ekmek ve peyniri unutup küflendirmeseydi rokforu bilmeyecekti belki de dünya. Bugün severek yediğimiz pek çok yemeğin, besin maddesinin böyle basit tesadüfler sonucu bulunduğu düşüncesinden yola çıkarsak; bizim incir uyutmasının da hoş bir hikayesi neden olmasın?
Zehra'cığım da bunun üzerine bir teori yürütmüş zaten. 2010 yılının Ramazan ayıydı, her gün yeni bir tarif ekliyorduk telaşla. Bloglar canlıydı, hey gidi... O günlerde öğrenmiştim incir uyutmasını Zehra'dan. Sonra da sıklıkla yapar oldum . Çoğunlukla fotoğraflayamadan bitti, hatta bir iki kez fotoğrafını çektiysem de beğenmediğimden kullanmadım. Bu kez şeytanın bacağını kırdım sanırım.
Bir litre süte on on iki kuru inciri ince ince kıyarak ekliyorum; yoğurt mayalar gibi, aynı sıcaklıkta hemen hemen. Sonra tadına bakıyorum, biraz şeker ekliyorum istediğim tada gelene kadar. Kaselere pay edip, üzerlerine bir tepsi kapatıyorum, sonra sarıp sarmalayıp uykuya yatırıyorum. Üç saate kalmaz oluyor, buzdolabına kaldırıyorum. Soğuğu makbul, üzerine tarçın kabul eder, ceviz kabul eder... Sonra gönlünüzü fetheder demedi demeyin...
Bugün incir uyutması günü galiba Neclacığım Hilal de de gördüm ellerine sağlık sevgiler....
YanıtlaSilBende bu lezzeti yeni kesfettigimde aynen senin yazdigin gibi görüntülemeden ya bitti yada cektigim resimleri begenmedim.Veya hangi dosyada oldugunu bilemedim...o gün bügündür ha bugün ha yarin derken veya gezmekten:-)) bir türlü birdaha yapip resimini cekik blogmua koyamadim...Ortak yönlerimiz varmis paylasmak istedim...
YanıtlaSilayrica yapimi cok basit ve bir okadarda lezzetli bir tatli öyle degil mi? Sevgiler
Pişti olmuşuz seninle canım. ellerine sağlık. sevgiler
YanıtlaSilEllerinize sağlık, harikasınız:)
YanıtlaSileline sağlık neclacım.. sevgilerimle
YanıtlaSilNecla hanım nerede o blogların canlı olduğu zaman.Tweetar çıktı facebook derken blog dünyası durgunluga geçti.
YanıtlaSilincir uyutmasını merak ettim doğrusu.Ellerine sağlık
sevgiler
Demek ki aynı zamanda Zehra hanımdan tarif almışız. Bende o zaman arka arkaya yapmıştım. Şimdi de ara ara misafirlerime yapıyorum. Bu kadar kolay yapılıp böyle bir lezzete sahip olmak mucize gibi. ellerine sağlık olsun canım, sevgiler
YanıtlaSilKüçükken hayal meyal hatırladığım bir lezzet..Annem inek sütünü incir sütüyle mayalardı ve adına da teleme derdi..Birdaha belki de hiç hatırlayamayacağım bu lezzeti hatırlattığın ve paylaştığın için çok çok teşekkürler..İncir zamanını iple çekeceğim...
YanıtlaSilÇok hoş ve değişik bir tarif. En kısa zamanda denemek lazım. Ellerinize sağlık.
YanıtlaSilAh Neclacım blogun hareketli benimde bol tarif denediğim günleri özlüyorum :)
YanıtlaSilİncir uyutması ne güzel görünüyor toprak kapta daha bir albenili.
Ellerine sağlık canım, sunuma bayıldım !
Ben de bir arkadaşımdan tarifini almıştım şimdi görünce hatırladım ama bir türlü denemek kısmet olmadı:) ellerine sağlık canım:)
YanıtlaSilPastörize sütle olur mu acaba?
YanıtlaSilResimli Günlük evet olur.
YanıtlaSilAnnem ben küçükken yapardı da tadına bile bakmazdım öyle kıldım :)) Ama şimdi yapsa da yesem diye gözüne bakıyorum.. Pazar sütçü günümüz, kar kış deyip gelmemezlik etmezse bu tatlı bizde olacak kısmetse..
YanıtlaSilEllerine sağlık Narinim, fotoğraf harika yine..
Bunu da acil deniycem, tadını bilemedim ama resmen canım çekti :))
YanıtlaSil